:: ผู้อำนวยการโรงเรียน ::
นายชัชชัย พุทธสุวรรณ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์
Graphical counter from SEP 2550
Oh no! Where's the
JavaScript ?
Your Web browser does not have JavaScript enabled or does not support JavaScript. Please
enable JavaScript on your Web browser to properly view this Web site,
or
upgrade to a Web browser that does support JavaScript;
Firefox ,
Safari ,
Opera ,
Chrome or a version of
Internet Explorer newer then version 6.
วันนี้เป็นวันหยุดวันหนึ่งที่ผมและภรรยามีโอกาสได้ไปเดินดูหนังสือที่งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ณ หอประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ออกเดินทางจากแปดริ้วโดยใช้บริการของรถไฟ รฟท. ตั้งแต่เช้า
อาจจะเป็นเพราะว่าวันนี้เป็นวันหยุดจึงมีผู้โดยสารไม่มากสักเท่าไหร่ พอมีที่นั่งว่างให้นั่ง
ถึงกรุงเทพฯก็ไปทำธุระปะปังก่อนจน 10 โมงกว่า ตอนนี้ใช้บริการรถไฟลอยฟ้าของ รฟม.
เจ้าประคุณเอ๋ย..มันช่างต่างจาก รฟท. โดยสิ้นเชิง
ขึ้นรถไฟฟ้าทั้งเหนือดิน มุดดิน จากอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ โดยใช้เวลาไม่นานเลย ใช้เงินค่าโดยสารไปทั้งสิ้น คนละ 45 บาท ก็เข้าไปจนถึงศูนย์ประชุมสิริกิติ์อย่างสะดวกสบาย
เราสองคนเดินดูหนังสือร้านโน้น ร้านนี้ อย่างเพลิดเพลิน ยิ่งเวลาผ่านไป ผมเริ่มอึดอัดกับผู้คนที่เข้ามาในงานมากขึ้น ๆ จนต้องรีบซื้อหนังสือที่ชอบมา 2-3 เล่ม แล้วก็รีบเดินออกจากส่วนที่แสดงหนังสือ ออกมาที่ร้านอาหาร
อุแม่เจ้า..... ตอนที่ผมสองคนเดินเข้ามานั้นที่นั่งยังว่าง แต่บัดนี้ โต๊ะเก้าอี้ถูกจับจองเป็นที่นั่งของคนที่มาเที่ยวที่ออกมาหาอะไรกินกันเต็มไปหมด
ผมเดินวนหาที่นั่งสักครู่ก็ได้ที่เอาของวางจองไว้แล้วรีบไปซื้อราดหน้ามากินประทังหิว (ราดหน้าเป็นอาหารจานด่วนจริงๆ เพราะแค่แม่ค้าตักน้ำราดหน้าที่ปรุงไว้แล้วลงบนเส้นก๋วยเตี๋ยวก็นำมากินได้ทันที)
เสร็จแล้วก็รีบออกจากงานทันที เพราะยิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกเวียนหัว เพราะผู้คนมากมายเหลือเกิน .
ใช้บริการรถใต้ดินอีกคนละ 28 บาท เดินทางต่อไปที่สถานีรถไฟหัวลำโพง เพื่อใช้บริการของ รฟท. เดินทางกลับแปดริ้วครับ
ซื้อตั๋วเสร็จ ค่าโดยสารถูกครับ กรุงเทพฯ แปดริ้ว ราคาเพียงคนละ 13 บาทเท่านั้นเอง
แต่เมื่อไปถึงขบวนรถที่จอดรออยู่
ผมรู้ชะตาชีวิตของผมแล้วว่า ผมจะต้องยืนจากกรุงเทพฯ ถึงแปดริ้วอย่างแน่นอน เพราะในขณะนั้นบนขบวนรถที่มีอยู่ทั้งหมด 4 ตู้ เต็มไปด้วยผู้โดยสารที่ขึ้นมานั่งคอยกันแล้ว ไม่มีที่นั่งให้เราทั้งสองคนนั่งเหมือนเมื่อเช้านี้เลย แถมมีคนยืนอยู่ทุกตู้... ผมมีเพื่อนร่วมชะตากรรมครับ
โชคดีวันนี้รถออกจากสถานีค่อนข้างตรงเวลา (13.05)
แต่ยิ่งรถผ่านสถานีรายทางตั้งแต่มักกะสันเรื่อยมา ยิ่งมีคนโดยสารขึ้นมามากขึ้น ๆ จนแออัดอย่างกับปลากระป๋อง
โชคดีนะครับที่วันนี้เป็นวันที่อากาศไม่ร้อน มีลมหนาวโชยมาตลอดเวลา ทำให้อากาศในตู้รถไฟที่ผมยืนโดยสารมานั้นพอทน
ผมมาคิดๆดูนะครับ
บรรยากาศบนตู้รถไฟทั้ง รฟม. และ รฟท. เหมือนกันอย่างหนึ่งคือ ผู้โดยสารได้ยืนแออัดเหมือนกัน
แต่ที่ไม่เหมือนกันคือระยะทาง
การโดยสารด้วยรถไฟฟ้าเป็นระยะทางสั้น ๆ ถึงจะยืนก็ยังพอทน
แต่การใช้บริการของ รฟท. ผู้โดยสารคนหนึ่งอาจจะต้องเดินทางถึงปลายทาง ถ้าต้องมาขึ้นที่มักกะสันและที่นั่งเต็ม เขาจะต้องยืนอย่างน้อยจากกรุงเทพฯถึงแปดริ้ว ระยะทางประมาณ 60 กิโลเมตร เหมือนผม ถ้าโชคร้ายเขาอาจจะต้องยืนไปจนถึงปราจีนบุรีในกรณีที่เป็นเทศกาล
ผมคิดว่าถ้าการรถไฟต้องการพัฒนาการบริการเพื่อความสะดวกสบายให้แก่ประชาชน น่าจะพิจารณาจัดระบบบริหารขบวนรถไฟ เพราะเมื่อได้ข้อมูลในแต่ละขบวนจากการจำหน่ายตั๋ว หรือจากสถิติการใช้บริการในแต่ละช่วงเวลาก็แล้วแต่ แล้วจัดตู้เสริมให้กับขบวนที่มีประชาชนใช้บริการกันมาก ทั้งนี้เพื่อผ่อนคลายความแออัดยัดเยียดที่คนเดินทางแต่ละคนต้องจำยอม เพราะไม่มีทางเลือกที่ดีกว่า
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจากสภาพที่รถไฟต้องบริหารงานภายใต้ภาวะการขาดทุนตามนโยบายของรัฐ จะสามารถทำได้มากน้อยแค่ไหน
No Comments have been Posted.
Please Login to Post a Comment.
<< July 2024 >>
Mo
Tu
We
Th
Fr
Sa
Su
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
No events.
แบบวัดการรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายนอก(EIT2)