:: ผู้อำนวยการโรงเรียน :: 
 
 
 ว่าที่ ร.ต.เกชา กลิ่นเพ็ง ผู้อำนวยการ โรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์ 
 
 
 
Graphical counter from SEP 2550 
 
 
Oh no! Where's the 
JavaScript ?
Your Web browser does not have JavaScript enabled or does not support JavaScript. Please 
enable JavaScript  on your Web browser to properly view this Web site,
 or 
upgrade  to a Web browser that does support JavaScript; 
Firefox , 
Safari , 
Opera , 
Chrome  or a version of 
Internet Explorer  newer then version 6.
 
 
 
ร้อนถล่มทลาย...ทุบสถิติปีที่ผ่านมา 
 
 
ผมมีโอกาสเดินทางไปต่างจังหวัดแถบภาคอิสาน เพื่อไปรดน้ำดำหัวบุพการีของผมเอง เมื่อวันที่ 14 เมษายน 2553 ซึ่งก่อนหน้านี้มีรายงานสภาวะอากาศจากกรมอุอตุนิยมวิทยาว่า ลักษณะอากาศของประเทศไทยช่วงนี้จะร้อนมากที่สุด อุณหภูมิจะพุ่งทะลุ 40 องศาขึ้นไปในบางพื้นที่ 
 
 
 
สำหรับประสบการณ์เรื่องความร้อนที่ผมเคยพบ แม้ไม่ถึง 40 องศา เอาแต่ 38-39 องศา มันก็เหลือทนแล้วครับ เพราะเมื่ออุณหภูมิขนาดนี้แม้จะอยู่ในบ้าน นอกบ้าน ไอร้อนก็สามารถสัมผัสได้เช่นเดียวกัน ยิ่งเมื่ออุณหภูมิอยู่ที่ 40 องศาขึ้นไปนั้นมันจะเป็นอย่างไรคงนึกภาพออกนะครับ 
 
 
 
 
 
มาเข้าเรื่องที่ผมไปเจอมานะครับ 
 
ผมออกเดินทางจากบ้านเมื่อเวลาประมาณ 9.00 น. ขับรถมุ่งหน้าสู่จังหวัดอุดรธานีตามเส้นทางแปดริ้ว-องครักษ์ บ้านนา-แก่งคอย เข้าถนนมิตรภาพ ตรงดิ่งสู่อุดรธานี 
 
ท้องฟ้าวันนี้สดใส แดดร้อนแรงตั้งแต่เช้า เมื่อถึงโคราชประมาณเที่ยงวันก็แวะพักกินข้าวกัน 
 
เมื่อลงจากรถ สิ่งแรกที่สัมผัสคือไอร้อนของอากาศรอบตัว ยังดีหน่อยที่มีลมพัดผ่านมาเล็กน้อย แม้จะเป็นลมร้อนแต่ก็ทำให้หายอึดอัดได้บ้าง 
 
กินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยก็ออกเดินทางต่อ เชื่อมั้ยว่าตลอดเวลาที่เดินทางนั้น ไม่มีเมฆมาบดบังแสงแดดที่แผดกล้าให้เลย ยิ่งช่วงบ่าย ความร้อนยิ่งสัมผัสได้แม้ภายในรถที่เปิดเครื่องทำความเย็นเอาไว้ 
 
ตลอดทางที่ผ่านมาผมสังเกตความเคลื่อนไหวของผู้คนตลอดสองข้างทาง หวังว่าจะเห็นผู้คนออกมาเล่นน้ำสงกรานต์กัน  แต่ปรากฏว่าเงียบเหงาครับ  อาจเป็นเพราะว่าพวกเขาคงมีจุดเล่นน้ำสงกรานต์กันตามแหล่งน้ำในหมู่บ้าน หรือสถานที่ๆหน่วยงานจัดไว้ 
 
 
 
ผมถึงอุดรธานีตอนประมาณ 16 นาฬิกา เริ่มมองเห็นผู้คนสนุกสนานกับการเล่นสาดน้ำสงกรานต์สองข้างทางบ้างแล้ว มีรถกระบะบรรทุกน้ำและคนแล่นผ่านไปผ่านมา แล้วก็สาดน้ำใส่กัน มองเห็นรอยยิ้ม หัวเราะที่สนุกสนาน  
 
ผมผ่านเข้าถนนเส้นกลางเมือง มองเห็นร้านรวงปิดตัวเองเงียบ ผมนึกในใจว่าคงไปฉลองสงกรานต์กันหมด มีเพียงบางกลุ่มนำถังน้ำมาตั้งข้างถนน คอยสาดน้ำผู้คนที่ผ่านไปมา 
 
มีเด็กๆวัยรุ่นนั่งบนรถกระบะตั้งท่าสาดน้ำ ซึ่งดูสภาพแล้วคงตระเวนเล่นมานาน ผมก็ได้แต่คิดในใจว่าวันนี้พวกเค้าจะเจ็บไข้ได้ป่วยกันมั้ย(คิดตามประสาคนชรา...555) แต่เมื่อคิดอีกทีพวกเค้าคงไม่เป็นไรเพราะการปรับตัวของพวกเขาคงดีกว่าผม 
 
ผมถึงบ้านพ่อแม่ตอนประมาณ 17 นาฬิกา เมื่อลงจากรถสิ่งแรกที่สัมผัสคือไออุ่นของอากาศ ผมเข้าไปกราบพ่อแม่ในบ้าน ซึ่งดูเหมือนจะอุ่นมากกว่าภายนอกบ้าน  สภาพอย่างนี้ทั้งสองท่านต้องได้รับการเช็ดตัวด้วยผ้าชุบน้ำค่อนข้างบ่อย ผมเดินเลยไปมองดูปรอทวัดอุณหภูมิที่แขวนอยู่ข้างฝา ก็รู้แล้วว่าทำไมมันอุ่นขนาดนี้  39.5 ที่อ่านได้ในขณะนั้น 
 
ประเด็นที่จะบอกกล่าวในวันนี้คือ ความร้อนที่เพิ่มขึ้น และเพิ่มขึ้น เป็นเรื่องที่ทำให้คิดว่ามนุษย์จะทนอยู่ได้อีกนานเท่าไร  
 
เมื่อสภาพอากาศมันนับวันจะโหดร้ายมากขึ้น และเราไม่สามารถรับมือกับสภาพอากาศที่โหดร้ายนี้ได้ 
 
ผมไม่อยากคิดต่อไปว่าจะเป็นอย่างไรครับ......  
 
 
 
 
No Comments have been Posted.
 
 
Please Login to Post a Comment.
 
 
  <<  June 2025  >>  
	
	 
 
	Mo 
	Tu 
	We 
	Th 
	Fr 
	Sa 
	Su 
 
 
	  
	  
	  
	  
	  
	  
	 1 
 
	 2 
	 3 
	 4 
	 5 
	 6 
	 7 
	 8 
 
	 9 
	10 
	11 
	12 
	13 
	14 
	15 
 
	16 
	17 
	18 
	19 
	20 
	21 
	22 
 
	23 
	24 
	25 
	26 
	27 
	28 
	29 
 
	30 
	  
	  
	  
	  
	  
	  
 
 
No events. 
 
 
 
แบบวัดการรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายนอก(EIT1)