:: ผู้อำนวยการโรงเรียน ::
นายชัชชัย พุทธสุวรรณ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์
Graphical counter from SEP 2550
Oh no! Where's the
JavaScript ?
Your Web browser does not have JavaScript enabled or does not support JavaScript. Please
enable JavaScript on your Web browser to properly view this Web site,
or
upgrade to a Web browser that does support JavaScript;
Firefox ,
Safari ,
Opera ,
Chrome or a version of
Internet Explorer newer then version 6.
ประเด็นที่จะนำมาเขียนให้อ่านกันวันนี้ เป็นเรื่องที่ความจริงแล้วเราพบกันบ่อยๆแทบจะเรียกได้ว่าทุกวัน..ทุกครั้งที่มีโอกาสได้ออกไปสู่สังคมนอกบ้าน
ในขณะทีผมนั่งรอพบหมอหน้าห้องตรวจโรคแผนกอายุรกรรม โรงพยาบาลรามาธิบดี เมื่อบ่ายวันที่ 2 มิถุนายน 2554 ซึ่งระบบการทำงานของที่โรงพยาบาลแห่งนี้จะเริ่มเรียกคนป่วยภาคบ่ายตั้งแต่ประมาณเที่ยงครึ่ง
ขณะที่ผมเดินเข้าไปตามเสียงเรียก พบว่ามีคนไข้นั่งคอยอยู่แล้วไม่มากนัก ผมเลือกที่นั่งหน้าห้องตรวจหมายเลข 3 ตามที่พยาบาลบอกผม
เมื่อเวลาผ่านไปคนไข้ถูกเรียกเข้ามารอหน้าห้องตรวจมากขึ้น ทำให้ที่นั่งซึ่งทางโรงพยาบาลจัดไว้นั้นเต็ม จึงมีคนไข้ต้องยืนคอยจำนวนหนึ่ง แต่พยาบาลก็พยายามหาเก้าอี้มาเสริมให้ได้นั่งกัน
คนไข้วันนี้มากมายเกินกว่าที่ผมเคยเห็นครับ (ผมเป็นคนไข้ที่ต้องมารับการตรวจรักษาที่นี่ 20 ปีแล้วครับ)
เมื่อคนไข้มากขึ้นและแต่ละคนต้องรอเรียกเข้าพบหมอ... แรกๆก็ยังนั่งรอคอยกันโดยไม่พูดไม่จา แต่ครั้นเมื่อเวลาผ่านไปจากบ่ายโมงเป็นบ่ายสองโมง เริ่มจะมีเสียงบ่นลอยมาให้ได้ยินแล้วว่าทำไมจึงไม่ถึงคิวฉันสักที..ประมาณนี้
บางคนทนความอดทนสั้นร้องถามพยาบาลที่เดินเข้าออกห้องตรวจซึ่งมีอยู่หลายสิบห้องว่าจะถึงคิวหรือยัง...รอนานแล้วนะ...ลัดคิวหรือเปล่า
ผมสังเกตเห็นการแสดงออกของใบหน้าของคนพูด ดูท่าจะไม่พอใจการรอคอยวันนี้จริงๆ แต่ก็ต้องขอชมพยาบาลว่า คุณใจเย็นกับคนไข้จริงๆ พยายามตอบคำถาม และอธิบายเรื่องความล่าช้าของการตรวจในวันนี้ให้คนไข้เข้าใจ
แต่ก็มีบางคนยังไม่พยายามเข้าใจยังพูดกระแนะกระแหนกันให้คนอื่นๆได้ยินทำนองว่า โรงพยาบาลของรัฐก็อย่างนี้แหละ อะไรทำนองนี้
ในฐานะที่ผมเป็นคนไข้ของโรงพยาบาลแห่งนี้มา 20 ปี ผมว่าที่นี่เป็นโรงพยาบาลที่บริการคนไข้ได้อย่างรวดเร็วพอสมควร ที่ช้าก็เพราะมีคนไข้เข้าใช้บริการพร้อมกันนับร้อยนับพันคน ซึ่งผมอยากเก็บภาพมาให้ดูกันนะ แต่เพราะเกรงจะกระทบสิทธิ์คนอื่นเลยขอแค่บอกเล่าก็แล้วกัน
ผมมองเห็นการพัฒนาทั้งด้านสถานที่ บุคลารกรแพทย์ พยาบาล เทคโนโลยีทุกด้าน เรียกได้ว่ารุดหน้าไปทุกครั้งที่ผมเข้ามาพบหมอที่นี่... เห็นแล้วยังอดชื่นชมคณะผู้บริหารโรงพยาบาลแห่งนี้ไม่ได้ต้องคุยต่อให้เพื่อนฟังเสมอ
วกเข้าสู่บรรยากาศในห้องรอตรวจอีกครั้ง
การที่ต้องรอหมอนานในวันนั้น..ผมได้รับคำตอบเมื่อผมได้เข้าตรวจ กล่าวคือทีมหมอที่ลงตรวจเป็นทีมหมอชุดใหม่ทั้งหมด ดังนั้นหมอจะต้องซักประวัติคนไข้ย้อนหลังอีกครั้งซึ่งก็ต้องใช้เวลานานหลายนาที บางคนถึงครึ่งชั่วโมง ผมจึงไม่แปลกใจว่าทำไมจึงต้องให้คนไข้รอนาน... ความจริงก็ไม่ใช่เรื่องน่าเดือดร้อนเพราะอย่างไรก็ตามจะต้องรอพบหมอให้ได้อยู่แล้ว
และความจริงอีกเรื่องก็คือคนไข้ที่มาพบหมอในวันนั้นเป็นคนสูงอายุซะประมาณ 90% (จากการคะเนด้วยสายตา) เพราะมาด้วยโรคคนสูงวัยทั้งนั้น เช่นเบาหวานมากสุด โรคเกี่ยวกับต่อมไร้ท่อต่างๆ
ดังนั้นด้วยโรคภัยที่ตัวเป็นจึงทำให้บางคนหงุดหงิดขี้รำคาญ แสดงออกด้วยคำพูดให้คนอื่นๆได้ยิน เรียกว่าเป็นมลภาวะอย่างหนึ่งที่พลอยให้คนอื่นๆเกิดความรำคาญใจไปด้วย
มากคนมากความมั้ยล่ะครับ !!!
No Comments have been Posted.
Please Login to Post a Comment.
<< May 2026 >>
Mo
Tu
We
Th
Fr
Sa
Su
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
No events.
แบบวัดการรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายนอก(EIT2)