:: ผู้อำนวยการโรงเรียน :: 
 
 
 ว่าที่ ร.ต.เกชา กลิ่นเพ็ง ผู้อำนวยการ โรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์ 
 
 
 
Graphical counter from SEP 2550 
 
 
Oh no! Where's the 
JavaScript ?
Your Web browser does not have JavaScript enabled or does not support JavaScript. Please 
enable JavaScript  on your Web browser to properly view this Web site,
 or 
upgrade  to a Web browser that does support JavaScript; 
Firefox , 
Safari , 
Opera , 
Chrome  or a version of 
Internet Explorer  newer then version 6.
 
 
 
ปลายลมเด็กหญิงที่เป็นดั่งสายลม 
 
 
"รับไว้เถอะค่ะครู สงสารเด็กมัน...." 
 
ครูไม่ได้ตอบอะไร กำลังชั่งใจอยู่สายตาก็มองผู้พูดทีมองเด็กทีแม่เด็กเป็นหญิงสาวท้องอ่อนๆเธออายุประมาณยี่สิบปีเศษ ส่วนเด็กหญิงที่มาด้วยนั้นอายุประมาณ 3 ขวบเห็นจะได้ เธอไว้ผมม้าตัดสั้นถึงติ่งหูเนื้อตัวมอมแมม   
ปลายลม เป็นชื่อที่ครูขอเรียกเธอเพราะไม่อยากเอ่ยชื่อจริง ปลายลมเป็นลูกครึ่งไทยลาวพ่อเป็นคนไทยแต่ทิ้งแม่ไปตั้งแต่ปลายลมอยู่ในท้อง 
 
แม่ของปลายลมเป็นหญิงชาวลาวที่มาทำงานในไทยเมื่อพ่อของปลายลมทิ้งไปแม่ก็ไม่เหลือใครอดมื้อกินมื้อ ของานเขาทำจนปลายลมและน้องคลอด  
 
ใช่ค่ะ เธอมีน้องฝาแฝด  ญาติของพ่อคือลุง รับปลายลมและน้องฝาแฝดเป็นลูก   
 
ลุงให้เงินแม่สำหรับกลับลาว  แม่ไม่อยากกลับเพราะกลัวลำบาก       
 
แต่ไม่อยากเสียลูกเลยพาปลายลมหนีมากรุงเทพฯ          
 
 ปลายลมเคยนอนข้างถนน  เคยไม่ได้กินข้าว อดมื้อกินมื้อ 
 
จนมาพบพ่อเลี้ยงซึ่งเป็นคนจีนแผ่นดินใหญ่ แม่กับปลายลมจึงลืมตาอ้าปากได้บ้าง 
 
เพราะพ่อใหม่มีเงินทองให้ใช้  น้องในท้องเป็นลูกของแม่กับพ่อใหม่ 
 
พ่อใหม่ไม่ชอบเด็กผู้หญิงจึงอยากให้เธอเรียนหนังสือเสียจะได้เจอหน้ากันน้อยหน่อย 
 
แม่จึงพาปลายลมมาที่นี่และเป็นเหตุให้ครูรับเด็กไว้หลังจากฟังเรื่องราวจบ 
 
แม่เด็กจะไม่มีหลักฐานอะไรเลยนอกจากสำเนาใบเกิด และหนังสือเดินทางของแม่เท่านั้น 
 
แต่ครูก็รับปลายลมเข้ามาเป็นหนึ่งในสมาชิกของเรา    
 
จากเนื้อตัว หน้าตามอมแมม ครูก็จับมัดจุกผูกแกละจนน่ารักไม่ต่างกับเด็กคนอื่น     
 
จากเงียบขรึมเก็บตัวก็เริ่มเข้ากลุ่มพูดคุยจนกลายเป็นเด็กช่างพูดช่างประจบ  
 
ปลายลมบอกว่าพ่อเลี้ยงไม่ชอบเธอ  เธออยากอยู่โรงเรียนเพราะพ่อไม่ชอบเธอ   
 
อีกไม่นานน้องก็จะคลอดถึงตอนนั้นเธอก็จะไม่รู้สึกเหงา  ครูฟังเธอไปลอบมองเธอไป                 
 
เข้าใจและรับรู้ได้ถึงความอ้างว้างแห้งโหยในใจน้อยๆนั้น 
 
       พ่อเลี้ยงก็ยังมาส่งปลายลมทุกเช้า ปลายลมช่างเอาอกเอาใจตามประสาเด็กผู้หญิงพ่อเลี้ยงคงใจอ่อนบ้างล่ะน่า 
 
         เวลาผ่านไปจนกระทั่งเรานอนใจว่าความสุขนั้นจะถาวร ครอบครัวของปลายลมหายไปติดต่อไม่ได้ไม่ว่าที่บ้านหรือมือถือ  ไม่ว่าจะเกิดอะไร  ครูได้แต่ภาวนาให้เป็นเรื่องดี  
 
         ในวันฝนพรำปลายฤดูฝนต้นฤดูหนาว ครูได้พบปลายลมกับแม่และน้องสาวตัวน้อยในสภาพ 
 
คนกำลังเดินทางหอบของพะรุงพะรัง  
 
 "เขาเห็นเป็นลูกสาวเขาก็เลยทิ้งไป กลับเมืองจีนไปแล้วมั๊ง..ครู " 
 
ยังไม่ทันจะท้วงหรือถามและช่วยเหลืออะไร แม่และลูกก็ขึ้นรถหายลับตาไป          
 
ครูยืนเงียบๆอยู่ตรงนั้นนานแค่ไหนไมรู้..........จนมีโทรศัพท์ดังตามไปทำงาน 
 
ครูกลับมาใช้ชีวิตตามครรลองของครู   
 
โดยไม่มีทางรับรู้ว่าครรลองของปลายลมในวันนี้.... 
 
ล่องลอยอยู่ที่ใด  
 
 
 
 
No Comments have been Posted.
 
 
Please Login to Post a Comment.
 
 
  <<  July 2025  >>  
	
	 
 
	Mo 
	Tu 
	We 
	Th 
	Fr 
	Sa 
	Su 
 
 
	  
	 1 
	 2 
	 3 
	 4 
	 5 
	 6 
 
	 7 
	 8 
	 9 
	10 
	11 
	12 
	13 
 
	14 
	15 
	16 
	17 
	18 
	19 
	20 
 
	21 
	22 
	23 
	24 
	25 
	26 
	27 
 
	28 
	29 
	30 
	31 
	  
	  
	  
 
 
No events. 
 
 
 
แบบวัดการรับรู้ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายนอก(EIT1)