วันนี้กรรมการมากันพรึบพรับ 10 กว่าคน เข้ามาเพื่อถามความข้องใจตัวต่อตัวกับฝ่ายบริหารและทีมงานในเรื่องการรับนักเรียน ม.1 และ ม.4 ปี 2558 ว่ามีเรื่องแป๊ะเจี๊ยะจากการฝากเด็กหรือไม่ .. โรงเรียนมีวิธีการดำเนินการที่โปร่งใสตรวจสอบได้อย่างไร

เรื่องการรับนักเรียนใหม่นั้นต้องยกเครดิตทั้งหมดให้กับคนสองคน

คนแรกคือนายอำนวย สุนทรโชติ NGO ผู้มีอุดมการณ์สูงส่ง ต่อสู้กับความไม่เป็นธรรม ความเหลื่อมล้ำในสังคม อย่างสุดลิ่ม ซึ่งทุกครั้งที่คุณอำนวยเดินเข้ามาที่โรงเรียนเบญจมฯคุณอำนวยจะแวะเข้าไปคุยกับผมที่ห้องทำงานของผมเสมอทำให้รู้ความคิดความอ่านที่เขาคุยให้ฟัง ... โดยเฉพาะในเรื่องการฝากเด็กเข้าเรียนในโรงเรียนอัตราการแข่งขันสูง ถือว่าเป็นเรื่องที่คุณอำนวยต่อสู้เพื่อความเท่าเทียมของเด็กเป็นอย่างมาก .. วิธีการที่จะทำให้เท่าเทียมคือต้องไม่มีการฝาก จะต้องเป็นการแข่งขันตามความสามารถของเด็กเอง นั่นคือต้องมีการสอบคัดเลือกเพื่อเรียนต่อ 100% แม้แต่การคัดเลือกจากความสามารถพิเศษคุณอำนวยก็มองว่าไม่เป็นธรรมเพราะไม่สามารถตรวจสอบมาตรฐานตัวชี้วัดได้ ดังนั้นในระยะแรกการคัดเลือกเข้าเรียนที่เบญจมฯ ทั้ง ม.1 และ ม.4 โดยเฉพาะ ม.1 นั้นถูกจับตามมองเป็นพิเศษที่คุณอำนวยมองว่าผู้ปกครองบางคนที่มีเส้นสายกับสายการเมืองทั้งระดับชาติ และระดับท้องถิ่น รวมถึงข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ทั้งส่วนจังหวัดและส่วนต้นสังกัดคือ ศธ. และ สพฐ. จะพยายามให้บุตรหลานของตนมีที่นั่งเรียนในโรงเรียนเหล่านี้ให้ได้

ในระยะแรกที่เริ่มรณรงค์..คุณอำนวยจะเดินเข้ามาคุยกับผู้อำนายการโรงเรียนให้ได้รู้แนวคิดของเขา ในขณะเดียวกันก็เดินเข้าหานักการเมืองเพื่อขยายความคิดเรื่องไม่ฝากเด็ก และพร้อมๆกันนั้นก็นำแนวความคิดเข้าไปคุยกับผู้บริหารระดับสูงของ ศธ. และ สพฐ.

การดำเนินการเพื่อให้ถึงเป้าหมายคุณอำนวยหาแนวร่วมซึ่งเป็นศิษย์เก่าเบญจมฯเดินเข้ามาร่วมประชุมกับฝ่ายบริหารโรงเรียน ถกปัญหาในเรื่องนี้อย่างจริงจังจนในที่สุดการรับนักเรียนในปีแรกที่ไม่มีเด็กฝากก็เกิดขึ้นเมื่อประมาณปี 2550 (ถ้าจำไม่ผิด) ซึ่งสร้างความขัดข้องหมองใจให้กับหลายๆคน และเป็นโมเดลแรกที่โรงเรียนปลอดเด็กฝาก ที่คุณอำนวยนำไปเสนอให้กับ ศธ. และ สพฐ.รับรู้ ครั้งที่คุณอำนวยมีโอกาสเข้าไปเป็นคณะทำงานในเรื่องนี้กับทีมของ รมต. ศธ. ในสมัยนั้น

บุคคลที่ควรให้เครดิตคนที่สองคืออดีตผู้อำนวยการโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์ นายอำนาจ เดชสุภา ซึ่งย้ายเข้ามาดำรงตำแหน่งตั้งแต่ปี 2547 ที่ตัดสินใจดำเนินการตามแผนที่คุณอำนวย สุนทรโชติ เสนอโดยรับแรงปะทะจากทุกด้าน (แต่ผ่อนคลายลงไปมากเพราะการประสานกับภาคการเมืองและภาคราชการต้นสังกัดจากคุณอำนวย สุนทรโชติ) แต่ความใจแข็งเด็ดเดี่ยวของท่าน ทำให้การรับนักเรียนโดยปราศจากเด็กฝากในปีแรกผ่านไปด้วยดี ซึ่งส่งผลให้เป็นที่พอใจทุกฝ่ายเพราะโรงเรียนไม่เลือกที่รักมักที่ชังจริงๆ ทุกอย่างเป็นไปตามระบบและกติกาที่วางแนวทางเอาไว้ด้วยความร่วมมือร่วมใจของกรรมการรับนักเรียน และกรรมการสถานศึกษา รวมถึงฝ่ายบริหารโรงเรียนไปจนถึงครูทุกคน

จากปีแรกจนถึงวันนี้เป็นเวลานานกว่า 8 ปี ที่โรงเรียนยืนหยัดด้วยนโยบายไม่รับเด็กฝาก .. จนเป็นที่รู้กันในหมู่ผู้คนชาวแปดริ้ว

ด้วยนโยบายนี้ทำให้ทุกฝ่ายสบายใจไม่ต้องเป็นภาระในการรับแล้วมาฝากต่อเป็นจุดแข็งที่ควรจะต้องดำรงเอาไว้ให้ได้... ดังนั้นในอนาคตผู้บริหารคนใดมาล้มนโยบายนี้ไป จะต้องถือว่าผู้บริหารคนนั้นทำลายเกียรติยศชื่อเสียงของโรงเรียนซึงเป็นสถาบันที่ศิษย์เก่าทุกคนภูมิใจ... สมควรที่จะล้มผู้บริหารคนนั้นออกจากวงการวิชาชีพครูไปด้วย !!!!