อยากให้ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง รวมถึงผู้ปกครองทั้งหลายได้อ่าน ว่าการยัดเยียดให้เด็กเข้าไปแออัดนั่งเรียนในห้องเรียนบางห้องเรียนมากมายถึง 50-65 คน นั้น ผลลัพธ์มันคืออย่างที่เห็น วัดผลออกมาทีไร มันก็คงเป็นอย่างนี้ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน

ถามว่าทุกคนมองเห็นหรือไม่ ขอตอบแทนว่ามองเห็น แต่.... คำพูดที่ตามมา ยังไงก็ขอเด็กของผมอีกซัก 2 คนนะ ไม่มากหรอก ......??????

วังเวงกับระบบอุปถัมภ์ของประเทศไทยครับ... อุปถัมภ์กันจนผลเป็นอย่างนี้ แล้วยังไม่รู้สึกตัว ก็...ตัวใครตัวมันครับ

จากการประเมินเพื่อวัดคุณภาพการศึกษาในประเทศเป้าหมาย 41 ประเทศ ด้านการอ่าน คณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ ในปี 2550 ของโครงการสำรวจความรู้และทักษะการเรียนของเด็กอายุ 15 ปี (PISA) ในประเทศสมาชิกขององค์กรเพื่อความร่วมมือและพัฒนาเศรษฐกิจ (OECD) พบว่า เวลาเรียน 2 วิชานี้ของนักเรียนไทยน้อยกว่าประเทศอื่น รวมทั้งขาดแคลนครูที่มีความสามารถ

อีกทั้งนักเรียนไทยอายุ 15 ปี เขียนสะกดและใช้คำผิดมากที่สุด ไม่สามารถแยกแยะระหว่างภาษาพูดกับภาษาเขียน เรียงประโยค ไม่เป็น เรียบเรียงความคิดลงเป็นการเขียนไม่ได้

จากผลของการสำรวจข้างต้น อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นความเขลาของนักวิชาการรุ่นใหม่ ที่ตีความคำที่มีมาแต่โบราณไม่ออก คือคำกล่าวที่ว่า เลข คัด เลิก หลาย ๆ คนมองประโยคนี้อย่างดูแคลน แต่ผมกลับมองว่า นี่แหละคือมุมคิดที่จะสามารถพัฒนาคนได้ ถ้าเด็ก ๆ ในระดับประถมได้ฝึกฝนเรียนรู้การคิดคำนวณ และการฝึกฝนด้านภาษามาอย่างดี ปัญหาการเรียนรู้ต่อยอดทางวิชาการแทบจะไม่มีเลย เพราะทั้ง 2 สิ่ง คือ การคำนวณ และภาษานั้น ถือเป็นพื้นฐานอันสำคัญของการเรียนรู้ทุกวิชา ... ขอให้ท่านลองคิดวิเคราะห์ให้ดี ๆ จะเห็นสัจจธรรมว่าในปัจจุบันนี้ ทำไมลูกหลานของเราจึงได้ชื่อว่ามีทักษะความรู้ในขั้นห่วยรั้งท้ายของอันดับโลก